Dordrecht-Antwerpen

We zijn vrijdag ipv donderdag vertrokken uit Dordrecht, de bestelde verf liet iets langer op zich wachten, wat we helemaal niet erg vonden want Dordrecht is erg leuk. Het beviel ons zo goed dat we zelfs een ligplaats hebben aangevraagd, we zien wel wat er van komt.

Het watertappunt op de kant was kapot in Dordrecht dus kwam speciaal voor ons de waterboot naar de haven om onze tank te vullen. Zij voorzien de grote jongens die op de rivieren varen en hun slang was eigenlijk te groot voor onze vulopening waardoor het vullen heel lang duurde.

D.W.D= Dienst Waterboot Dordrecht

Het tochtje naar de Biesbosch is heel fraai en je komt langs een paar prachtige gebouwen die aan de rand van Dordrecht staan en ook langs de ark van Noach. We hadden er wel van gehoord maar nooit eerder gezien, het ding is echt enorm groot, we moeten er beslist ook nog eens binnenin gaan kijken.

de ark van Noach

Hoewel we de intentie hadden een paar dagen in de Biesbosch te blijven zijn we na 1 nacht toch door gevaren, op de terugreis gaan we weer door de Biesbosch maar dan aan de oost kant. De waterstand was laag, we liepen al snel vast omdat de zandplaten ‘lopen’ en je dus niet precies op de kaart kunt zien hoe de dieptes liggen, bovendien bleek een ligplaats ook niet zo makkelijk te vinden. Het was erg onrustig varen en waarschijnlijk is de andere kant voor ons makkelijker doorgankelijk.

We hebben wel, met het kleine bootje, een tochtje naar het Biesboschmuseum gemaakt, heel leuk en de moeite waard.

Panache was helemaal gelukkig dat Edje (zo heet de rubberboot) weer te water was want dat is toch zijn absoluut favoriete plek.

de favoriete plek van Panache

Van de Biesbosch zijn we eerst een nacht je naar Willemstad gegaan, een klein vestingstadje dat ons zeer aan Naarden deed denken en ivm de paasdagen en het mooie weer was het er heel erg druk, snel weer weg dus.

In plaats van de route naar Antwerpen te vervolgen hebben we een uitstapje naar het Grevelingenmeer gemaakt.

We hebben vroeger heel veel vakanties door gebracht op Schouwen-Duiveland en we kwamen dus op bekend terrein maar nu vanaf het water. Er zijn daar niet veel ligplaatsen voor grote schepen maar in de werkhaven van Bommenede bij Zonnemaire pasten we prima en laten we nou net vrienden in Zonnemaire willen opzoeken.

in de werkhaven van Bommenede

We lagen er prachtig, na de Pasen helemaal alleen, alleen kwam af en toe de kotter Bru 6 een paar kratten met oester afzetten.

de BRU 6 vaart weer uit

Zelfs naast ons schip konden we oesters zien groeien te midden van alle kwalletjes die daar zwemmen. Het water is er zo helder dat zelfs met onze simpele camera daar foto’s van te maken waren.

zo ziet een kwalletje er wel mooi uit

oesterbankje bij de boot

We dachten dat er rond het schip veel kwallen (hele kleintjes) waren maar later in de sluis dreven er grote roze kwallen wolken. Dat hebben we nog wel gemerkt want de wierpot (waar het koelwater voor de motor doorheen gaat) bleek tijdens het varen geheel verstopt, naar later bleek met een dikke laag kwallen slijm, gelukkig hebben we een tweede wierpot dus konden we gelijk overschakelen.

grote roze kwallen wolken

Donderdag de 28^e zijn we toch weer richting Antwerpen gegaan met eerst nog een tussenstop in Tholen.

De tijd daar is nuttig besteed want op de kade kon ik mooi alle plantenbakken verpotten, de viooltjes waren nu echt uitgebloeid, zeker nadat ik ze per ongeluk had begoten met het brakke water uit de Grevelingen, oeps vergissing!

Net als de ramen die ik lekker schoon gespoten had en waar je de volgende dag helemaal niets meer door kon zien om dat er een waas van zout opzat, nu ja al doende leert men -:)

tuinieren in Tholen

Bovendien moest ik vrijdag natuurlijk wel even televisie kijken naar alle jurken en hoedjes in Engeland, dat waren er wel weer even genoeg dus op Koninginnedag heb ik het maar overgeslagen.

Zaterdag zijn we weer verder gegaan en zaten al snel op het Rijn-Schelde kanaal, na het rustige Zeeland waar wij tussen de kleine bootjes groot waren weer tussen de beroepsvaart.

Er was een heel lang stuk waar niet mocht worden ingehaald en hoewel wij zo'n 14km/u gingen hadden ze achter ons graag harder gewild. Het was net als vroeger: de Deux Cheveaux was de snelste auto want die reed voorop

't Majeur geeft het tempo aan

een va et vient bij de Kreekraksluis

In de Kreekraksluis kwam achter ons een schip met nog een bak aan zich vastgebonden waardoor hij echt precies paste in de sluis, het schuurde langs de kanten. Het volledige schip was afgeladen met auto’s en als je dat dan later voorbij ziet komen realiseer je je goed hoeveel vrachtwagens op de weg dat scheelt, dat pleit voor vervoer over water.

hoeveel vrachtwagens?

Wat ik wel grappig vond was de speelplaats die achterop het dek gemaakt was, een hele grote kooi met een speelhuis een paar stoelen en een zandbak, zo is het leven aan boord met kleine kinderen.

gevangenis of speelplaats?

En toen was het moment daar dat we daadwerkelijk voor het eerst met ’t Majeur over de grens gingen. Raar misschien maar we vonden het toch echt een memorabel moment, het is dat we niet drinken tijdens het varen anders hadden we zeker de champagne laten knallen.

Het stelt niets voor maar is voor ons een mijlpaal en heéééél anders dan met de auto de grens over. De grens wordt gemarkeerd door een stoplicht aan beide zijden van het water en gelukkig stonden ze allebei op groen anders hadden we daar toch mooi voor joker gelegen. Geheel gepast hebben we het Amsterdamse vaantje nu vervangen door een Belgisch en straks het Franse vaantje.

het stoplicht gaat op rood, het stoplicht gaat op groen, in België is altijd wat te doen

Ik heb in dit blog al een paar keer vermeld dat wij regelmatig onder de indruk zijn van de grote jongens om ons heen, hoewel het wel een beetje begint te wennen blijft het wel spannend. Nou, nu hebben we ze écht meegemaakt!

In het havengebied van Antwerpen, heel groot dat begint al bij de grens, varen de echte zeeschepen, volledig opgetast met containers en daar laveren wij tussen door. Op de Waal waren het vooral lange lage schepen en een paar lagen containers, hier zijn de schepen zelf al heel hoog en groot en dan ook nog die containers.

oei oei ,dat is echt groot

We liggen nu in het Willemdok in Antwerpen, een leuk deel vlakbij het centrum en heel erg in ontwikkeling. Als we over een paar jaar terug komen is het hier vast heel trendy. We werden door de havenmeester  naar een plekje gebracht waarvan hij zich afvroeg of we er wel in  zouden passen, we hebben inderdaad nog geen meter speling en de vlaggenmast past er niet meer in. Hij vroeg mij of mijn man wel kon sturen en op mijn bevestiging zei hij: “allee, dan proberen we het maar”. Later hoorden we van iemand anders dat hij had gezegd “die weet wat sturen is”. Michel is tevreden en ik zo trots als een pauw.

Vanaf onze ligplaats hebben we prachtig uitzicht op het MAS, Museum aan de Stroom, een geheel nieuw gebouw en het museum gaat helaas pas volgende week open. Het is een mooi gebouw vind ik, alhoewel bij de Antwerpenaren omstreden, maar ja ik woon hier niet. Op de fot kan je het niet zien maar de glas partij is golvend en lijken net grote orgelpijpen, op de muren zijn een heleboel kleine handjes aangebracht (symbolisch voor alle particuliere sponsoren). Wat ik er zo over gelezen heb is het denk ik wel de moeite waard om naar toe te gaan.

We hebben Antwerpen al verkend op de fiets, leuk want je ziet toch weer ander delen dan lopend, maar ai wee die kaseien!

Willemdok in Antwerpen met het MAS op de achtergrond

 Vrijdag gaan we hier weg, rekening houdend met het tij zodat we stroomafwaarts over de Schelde gaan tot het punt waar wij richting Brussel gaan.

Het volgende blog na het Hellend vlak van Ronquieres en Strepy-Thieu, weer een mijlpaal.