Maastricht-Haarlem

laatste etappe

Zondagmiddag, 11 september, kwamen we aan in Maastricht, de officiële kade was helemaal vol dus weken we uit naar een plekje naast de bunkerboot. We lagen tussen de drugsboten en de kraakpanden, een prima plek zonder enig gedoe of lawaai. 

Michel vertrok naar Amsterdam en ik heb met Panache  Maastricht verkend. Heel leuk omdat er net de Maastrichtse uitmarkt was.

We zijn nog een paar dagen in Maastricht gebleven en troffen tot onze verrassing daar de Sinclus, een schip dat gelijk met ons in Groningen lag en waar de eigenaren ook heel druk op aan het werk waren. We hadden ze sindsdien niet meer gezien en nu bleek dat ze een al een tijdje steeds net een paar dagen achter ons aan ongeveer dezelfde route aan het varen waren, wat een toeval.

Donderdag 15 september vertrokken we na eerst water tanken bij de bunkerboot en boodschappen doen, touw etc. De baas van de boot was verbaasd dat de politie niet bij ons aan boord was gekomen omdat je daar niet blijkt te mogen liggen.

ligplaats in Maastricht, er wordt gebunkerd  door een passant

De schepen die achter ons lagen zijn weg gestuurd. Ik heb de politie wel gezien, we hebben vriendelijk naar elkaar gezwaaid maar ze hebben niets gezegd, we kregen blijkbaar een voorkeurs-behandeling.

Via een nacht bij Thorn, het witte dorp, gingen we naar de Zuid-Willemsvaart.

Omdat we een afspraak met familie hadden wilden we zaterdag in Beek en Donk liggen, dat betekende doorvaren op de Zuid-Willemsvaart. We hadden gerekend op een wat langere dag dan anders, omdat er niet veel goede ligplaatsen zijn in die vaart was dat wel zo handig en niet erg voor een keertje. Het werd echter zo’n lange dag dat we in het donker door de laatste bruggen moesten, dat was op zich ook wel een ervaring want we hadden zelfs nog niet eerder met de boordlichten aan gevaren (anders dan in tunnels).

De foto van de richtingaanwijzer, ik heb deze reis alle richting aanwijzers gefotografeerd, kon ik alleen maar maken omdat Michel de schijnwerper erop richtte.

in het donker, de schijnwerper geeft heel veel licht

Reden voor die vertraging was dat we weer problemen hadden met de motor omdat die spontaan afsloeg.

We konden gelukkig wel goed aan de kant komen en na veel getelefoneer en overleg met leverancier en installateur is besloten om de stopmagneet te verwijderen omdat die waarschijnlijk niet goed functioneert. Dat betekent dat we de motor alleen nog kunnen uitzetten in de machinekamer en niet meer op het dashboard, totdat de nieuwe stopmagneet is gemonteerd. Niet handig maar geen probleem voor het laatste stukje van de reis, we zijn nu uiteindelijk al bijna in Haarlem.

Na een gezellig verblijf in Beek en Donk zijn we maandag door gevaren naar den Bosch, het was maar goed dat we dat niet al zondag hadden gedaan want het weekend had 
's-Hertogenbosch maritiem plaats gevonden. De stad had tjokvol gelegen met schepen, veel daarvan kwamen wij tegen toen we maandag in de buurt kwamen en we hadden er niet makkelijk meer bij gepast.

Soldaten waren nog bezig met speciale kleine bootjes de pontons af te breken.

het opruimen van de pontons

In de passantenhaven was nog geen plaats voor ons maar wel aan de kademuur waar we met een laddertje omhoog moesten klimmen, niet echt prettig, maar verder wel heel rustig en leuk lagen. We lagen ongeveer naast de Verkadefabriek, nu omgebouwd en in gebruik als film en theater complex. We hebben daar gelijk goed gebruik van gemaakt en zijn naar de nieuwste Woody Allen film geweest en een naar een toneelstuk van Orkater, genoten!

In Den Bosch hebben we gesproken met de havenmeester en met de Deskundige Water (was echt zijn functie) van de gemeente over de mogelijkheid van een winterligplaats. Hoewel alle infrastructuur er is wordt er ’s winters geen gebruik van gemaakt, zonde want we zouden daar graag een winter liggen, leuke stad! Nu gaan ze er in ieder geval over nadenken.

Na Den Bosch wilden we een paar dagen door de Biesbosch varen, op de heenweg waren we langs de west kant gegaan, was geen succes vanwege vastlopen en gebrek aan ligplaatsen voor ons (ankeren is lastig als je ’s avonds laat nog een hond moet uitlaten!). We hadden gehoord dat de oostkant voor ons meer mogelijkheden zou bieden. We vertrokken zondag uit Den Bosch met prachtig (zeil) weer, wel leuk varen maar het bleek niet zo slim.

mooi zeil weer op de Bergse Maas

In de Biesbosch was het heel druk en miegelde het van de kleine bootjes die ons maar lastig en groot vonden. Er waren wel wat meer grote schepen maar niet veel en alle mogelijke steigerplekken waren bezet, gelukkig vonden we toch nog een plekje.

We hebben besloten dat, hoe mooi ook, de Biesbosch niet voor ons is, anders dan als doorgaans route.

Bij het verlaten van de Biesbosch waren we weer op bekend terrein want vanaf daar was de route terug grotendeels dezelfde als op de heenweg.

In Dordrecht hebben we een kleine week gelegen. Ons schip is niet historisch genoeg om langere tijd (bijv de wintermaanden) in de Wolwevershaven te mogen liggen maar dat zou eventueel wel in de Riedijkshaven (heel nieuw en hoewel ook redelijk in centrum omgeven door flats en niet door prachtige historische panden) kunnen, dat wilden eens uitproberen, conclusie: daar denken we nog even over na.

tussen de flats in de Riedijkhaven in Dordrecht

Na Dordrecht door naar Schiedam, daar waren we allebei nog nooit geweest. Een dorp met een prachtige oude kern en heel veel molens.

de Ketel 1 molen bij het binnenvaren van Schiedam

Wij lagen afgemeerd aan de voet van een molen die vorig jaar helemaal nieuw opgetrokken was. Prachtig om te zien, speciaal hiervoor gebakken rond lopende en afgeschuinde stenen. Nog altijd is Schiedam jenever stad en alle bekende merken zijn er te vinden, evenals het jenever museum (leuk).

Schiedam binnenstad

Ik zag in Schiedam voor het eerst een bord dat aangaf dat er niet alleen niet geankerd mag worden maar ook het gebruik van spudpalen verboden is.

We vrezen dat we daar in de toekomst vaker mee te maken gaan krijgen, helaas want je kan wel op spudpalen op plekken waar ankeren niet mag, tenzij ze dat nu expliciet gaan verbieden.

kunt u mij de weg naar Haarlem vertellen.....

Na een laatste overnachting in Leiden kwamen we de 8^e oktober aan in Haarlem en daarmee was onze reis voor dit jaar afgerond.

Op onderstaand kaartje is te zien welke route we hebben afgelegd, zo’n 1900km en ongeveer 260 sluizen en ruim 400 keer passage van een te bedienen kunstwerk (brug of sluis) en dat alles met zo’n 325 motoruren. Bij een gemiddelde van 5 uur varen op een dag is dat dus 65 dagen varen van de 188 dagen die we weg geweest zijn.

rondreis 2011

Het was leuk om weer terug te zijn en we werden hartelijk begroet door de buren, het voelde een beetje als thuiskomen.

De strontrace, platbodems die zonder gebruik te maken van de motor van Makkum naar Warmond varen, is alweer voorbij gekomen. Sommigen gingen bomend onder de brug door anderen op de fok door een geopende brug, beide indrukwekkend om te zien.

Onze agenda stroomt al weer vol met allemaal leuke (vrienden, theater, concerten) en nuttige (tandarts, dokter) afspraken en er wordt door Michel alweer druk geklust.

Deze winter moet het stuurhuis helemaal afgewerkt zijn en wordt ook de stuurboord hut verbouwd (en dat zijn nog maar 2 items van de lange, lange kluslijst).

Een niet onbelangrijke taak voor deze winter is de reis voor volgend jaar plannen en de website updaten.

Voorlopig is dit het laatste blog ik zal wel laten weten als de website klaar is en de nieuwe route erop staat.

PS: de tuin is op één tomatenplantje na, omdat er nog 3 tomaatjes aan hangen, winterklaar en staat vol met violen.

Binnenkort gaan we weer de lichtslingers ophangen zodat we er feestelijk uitzien als het donker is. Laat de winter maar komen!