de spudpaal

waar zijn we nu?
We zijn weer terug in de buurt van Wartena, omdat we het pinksterweekend in Amsterdam waren lag het schip een paar dagen in de jachthaven.

Vertrekken was nog niet zo simpel want het ging mis bij het ophijsen van de achterspudpaal. De kabel liep van de katrol af en daarmee was er dus geen beweging meer in de paal te krijgen en lagen we goed vast. Dit was al een keer eerder gebeurd, het is één van de 'kinderziektes' die binnenkort in Groningen verholpen gaan worden, gelukkig waren we dus voorbereid en hebben we een kettingtakel aan boord.
Het was een vies (vettige ketting) en lastig klusje maar we hebben de paal omhoog en de kabel weer over de katrol gekregen.
Omdat we komend weekend nog een laatste keer moeten zingen met onze respectievelijke koren en we 7 juni op de helling moeten in Leeuwarden, blijven we voorlopig hier in de buurt.
We liggen in de Lange Sleat, net aan de andere kant van het Prinses Margrietkanaal, een rustig en mooi plekje met een wandelpad er langs zodat ook Panache aan zijn trekken komt.




We hebben bijzondere buren, aan de overkant van het water een groot en prachtig (slechts) vakantiehuis en aan de andere kant verschillende families ooievaar, ofwel in een paalhuis in het groen ofwel in een rijtjes huis op het industrieterrein.

 

De afgelopen weken is er niet veel gedaan aan aftimmeren en schilderen dus nu moeten we weer even hard aan de slag, volgende keer hoop ik meer foto's van onze vorderingen te tonen.

Een rondje Friesland

De internet verbinding via de telefoon is toch niet overal sterk genoeg om het blog te bewerken, daarom nu een lange update. In de hoek van Friesland waar we de afgelopen 10 dagen rondtoerden was helaas weinig bereik, hier in Grou is het weer OK.
Zoals uit vorige blog al bleek zijn we van Grou naar Sneek gevaren, via Akkrum en dus over het aquaduct waar we de afgelopen 2 jaar zo vaak onderdoor gereden zijn op weg van Amsterdam naar het schip, toch een klein momentje van victorie!
De volgende dag was het 5 mei, zonnig weer en dus behoorlijk druk op het water en in Sneek zelf. We moesten dwars door Sneek, dat betekende 3 bruggen waarvan de laatste een hele lastige. Vanuit de brug een haakse bocht naar rechts en dat in een kom waar 't Majeur niet ruim inpast en we dus weinig manoevreer ruimte hadden. Voeg daarbij een geopende brug met aan beide zijden wachtenden en dus kijkers en als klap op de vuurpijl in de kom een vloot van slepertjes die daar een bijeenkomt hadden en alle opvarenden zaten op het dek  te kijken.

Daar en dan is Michel, wat mij betreft, voor het examen stuurmanskunst en laat je niet opjutten geslaagd. Zonder een enkele hapering gleden wij soepel door de brug en de vaart in, het schip voor ons heeft er een foto van gemaakt. Vandaar zijn we verder gevaren naar iets voorbij IJlst, een prachtige tocht en erg vergelijkbaar met varen door Frankrijk. 

Smalle vaarten, leuke dorpjes en vooral heel rustig. Hoewel we er met 't Majeur prima door kunnen varen is wel duidelijk dat een schip van deze afmetingen hier niet gebruikelijk is, als er al grote schepen varen zijn het charter zeilschepen. 

 Helaas was het maar 1 dag mooi weer en aangezien we geen haast hadden zijn we vlakbij Vijfhuizen een paar dagen blijven liggen. Goede gelegenheid om het stuurhuis verder op te knappen, kussens bekleden en een lik verf doen een heleboel.
Plotseling werd er vanaf de kant, we lagen op de palen en konden alleen met het kleine bootje naar de kant, hard naar ons geroepen en gezwaaid door de boerin. Het bleek dat haar zoon met zijn vlet, hij was al de hele dag aan het heen en weer kruisen, aan de overkant en aan lagerwal was gestrand.
Het verzoek was of we hem maar even met het kleine bootje naar huis wilden slepen.
Een kolfje naar de hand van Michel die onmiddellijk 'sleepdienst Edje' in werking stelde, de man veilig thuisbracht en daarmee vrienden voor het leven maakte met zijn moeder.
Vandaar zijn we naar Makkum gevaren, we hebben gebeld met de havendienst of we als groot schip naar binnen konden en dat was geen probleem. Hoewel een zeer smalle vaart voor Makkum was het inderdaad geen probleem, we hadden een prachtig plekje, midden in het dorp bij de Koninklijke Tichelaar voor de deur. Ons idee was om via de sluis naar buiten te gaan, te keren en weer terug te varen, het was geen weer om buitenom naar Workum te gaan, maar dat bleek wel een probleem. Toen we belden waren ze vergeten te zeggen dat we waarschijnlijk wel de sluis uit konden maar er niet weer in omdat de positie van de deuren veranderd was, stond ook niet in de almanak of PC navigo. We hadden eigenlijk niet zo'n zin om het maar te proberen omdat we dan evt gedwongen zouden zijn om buitenom te gaan en Workum bleek al lastig om binnen te komen met ons formaat.
Uiteindelijk is het gelukt om te keren in Makkum, kiele kiele, en alleen maaromdat het zo stil was dat er geen andere boten langs de kade lagen. Na nog een nacht in Makkum zijn we vertrokken, het was leuk maar we gaan niet weer.

Van Makkum naar de plassen bij Workum, de Flakke Brekken, een mooi gebied, waar we een paar dagen lagen en het huishouden en schip op orde hebben gebracht voor de ontvangst van onze eerste gasten.

De was moet gedaan worden en zware dingen, zoals de parasolvoet, verplaatst, maar dat doen we met het kraantje.

Van woensdag tot en met vrijdag zijn Matthijs en Frits met ons meegevaren en van zaterdag tot en met maandag Myriam en Marein, zij waren onze proefgasten om de B&B te testen en we hebben een 'go ahead'van allemaal gekregen. Ook wij vonden het leuke en gezellige dagen.
Na nog een bezoek aan het Jopie Huisman museum hielden we Workum wel voor gezien en zijn weer vertokken richting Grou. Hoewel we van plan waren halverwege een nacht te blijven liggen zijn we doorgevaren en liggen nu weer op het Pikmeer (voelt toch een beetje als thuiskomen).

Ook als je op het water woont moet de vuilnis worden opgehaald en behalve dat het hier met een boot gedaan wordt is het eigenlijk hetzelfde systeem als in Amsterdam op de Blamansingel, het normale bestaan gaat gewoon door ook al woon je op een schip.

Groot?

Alles is relatief! Dachten we dat we een groot schip hebben komt er midden in het centrum van Sneek ineens zo'n bak achter je liggen, 106 meter lang. Dat we die op de grote vaarten tegenkomen is logisch maar hier....
Gisteren door Akkrum en over Sneekermeer naar Sneek gevaren waar we nog wat koppelingen kunnen kopen om de CV om te leggen en nieuw hout voor het kacheltje. Vandaag verder naar Bolsward.
Voor de brug, midden in Akkrum in een smalle vaart, een half uur wachten omdat het lunch pauze is blijkt met de spudpalen een fluitje van een cent, we fungeerden zelfs als aanleg plek voor een wachtend zeilschip.
Het blijft helaas koud en regenachtig weer, gelukkig hebben we een houtkacheltje (en hout!).

Nou ja.....

Een deel van het plezier van op het water zijn dat je zo veel boten te ziet, allemaal heel verschillend. Deze slaat echter alles, een drijvend huis, voordeur en alles erop en eraan. De twee mannen op de voorkant staan te sturen en het ding gaat nog behoorlijk snel. Je kunt het huren voor een vakantie.
We zijn zijn op de plassen in de buurt van Grou, de wind is vrij krachtig en verandert steeds van richting dus wij blijven veranderen van ligplaats zodra we aan lager wal liggen. Het is goede oefening omdat we alleen gebruik maken van de spudpalen en geen lijnen, ze werken geweldig. Het enige probleem is dat, als gevolg van de wind en golven, we een beetje op en neer gaan en dat hoor je als je in bed ligt, we moeten nog nadenken over een oplossing.