Een rondje Friesland

De internet verbinding via de telefoon is toch niet overal sterk genoeg om het blog te bewerken, daarom nu een lange update. In de hoek van Friesland waar we de afgelopen 10 dagen rondtoerden was helaas weinig bereik, hier in Grou is het weer OK.
Zoals uit vorige blog al bleek zijn we van Grou naar Sneek gevaren, via Akkrum en dus over het aquaduct waar we de afgelopen 2 jaar zo vaak onderdoor gereden zijn op weg van Amsterdam naar het schip, toch een klein momentje van victorie!
De volgende dag was het 5 mei, zonnig weer en dus behoorlijk druk op het water en in Sneek zelf. We moesten dwars door Sneek, dat betekende 3 bruggen waarvan de laatste een hele lastige. Vanuit de brug een haakse bocht naar rechts en dat in een kom waar 't Majeur niet ruim inpast en we dus weinig manoevreer ruimte hadden. Voeg daarbij een geopende brug met aan beide zijden wachtenden en dus kijkers en als klap op de vuurpijl in de kom een vloot van slepertjes die daar een bijeenkomt hadden en alle opvarenden zaten op het dek  te kijken.

Daar en dan is Michel, wat mij betreft, voor het examen stuurmanskunst en laat je niet opjutten geslaagd. Zonder een enkele hapering gleden wij soepel door de brug en de vaart in, het schip voor ons heeft er een foto van gemaakt. Vandaar zijn we verder gevaren naar iets voorbij IJlst, een prachtige tocht en erg vergelijkbaar met varen door Frankrijk. 

Smalle vaarten, leuke dorpjes en vooral heel rustig. Hoewel we er met 't Majeur prima door kunnen varen is wel duidelijk dat een schip van deze afmetingen hier niet gebruikelijk is, als er al grote schepen varen zijn het charter zeilschepen. 

 Helaas was het maar 1 dag mooi weer en aangezien we geen haast hadden zijn we vlakbij Vijfhuizen een paar dagen blijven liggen. Goede gelegenheid om het stuurhuis verder op te knappen, kussens bekleden en een lik verf doen een heleboel.
Plotseling werd er vanaf de kant, we lagen op de palen en konden alleen met het kleine bootje naar de kant, hard naar ons geroepen en gezwaaid door de boerin. Het bleek dat haar zoon met zijn vlet, hij was al de hele dag aan het heen en weer kruisen, aan de overkant en aan lagerwal was gestrand.
Het verzoek was of we hem maar even met het kleine bootje naar huis wilden slepen.
Een kolfje naar de hand van Michel die onmiddellijk 'sleepdienst Edje' in werking stelde, de man veilig thuisbracht en daarmee vrienden voor het leven maakte met zijn moeder.
Vandaar zijn we naar Makkum gevaren, we hebben gebeld met de havendienst of we als groot schip naar binnen konden en dat was geen probleem. Hoewel een zeer smalle vaart voor Makkum was het inderdaad geen probleem, we hadden een prachtig plekje, midden in het dorp bij de Koninklijke Tichelaar voor de deur. Ons idee was om via de sluis naar buiten te gaan, te keren en weer terug te varen, het was geen weer om buitenom naar Workum te gaan, maar dat bleek wel een probleem. Toen we belden waren ze vergeten te zeggen dat we waarschijnlijk wel de sluis uit konden maar er niet weer in omdat de positie van de deuren veranderd was, stond ook niet in de almanak of PC navigo. We hadden eigenlijk niet zo'n zin om het maar te proberen omdat we dan evt gedwongen zouden zijn om buitenom te gaan en Workum bleek al lastig om binnen te komen met ons formaat.
Uiteindelijk is het gelukt om te keren in Makkum, kiele kiele, en alleen maaromdat het zo stil was dat er geen andere boten langs de kade lagen. Na nog een nacht in Makkum zijn we vertrokken, het was leuk maar we gaan niet weer.

Van Makkum naar de plassen bij Workum, de Flakke Brekken, een mooi gebied, waar we een paar dagen lagen en het huishouden en schip op orde hebben gebracht voor de ontvangst van onze eerste gasten.

De was moet gedaan worden en zware dingen, zoals de parasolvoet, verplaatst, maar dat doen we met het kraantje.

Van woensdag tot en met vrijdag zijn Matthijs en Frits met ons meegevaren en van zaterdag tot en met maandag Myriam en Marein, zij waren onze proefgasten om de B&B te testen en we hebben een 'go ahead'van allemaal gekregen. Ook wij vonden het leuke en gezellige dagen.
Na nog een bezoek aan het Jopie Huisman museum hielden we Workum wel voor gezien en zijn weer vertokken richting Grou. Hoewel we van plan waren halverwege een nacht te blijven liggen zijn we doorgevaren en liggen nu weer op het Pikmeer (voelt toch een beetje als thuiskomen).

Ook als je op het water woont moet de vuilnis worden opgehaald en behalve dat het hier met een boot gedaan wordt is het eigenlijk hetzelfde systeem als in Amsterdam op de Blamansingel, het normale bestaan gaat gewoon door ook al woon je op een schip.