Haarlem-Groningen

Haarlem-Groningen

19 maart zijn we vertrokken uit Haarlem voor een nieuw vaarseizoen. Eerder dan vorig jaar omdat we eerst naar Groningen varen, daar in het droogdok gaan en wat klussen doen aan de buitenkant.
Uitgezwaaid door de buren, we raken al thuis in Haarlem en in stralende zonnig lente weer gooiden we de trossenlos na 6 maanden stilliggen.

We waren van plan via de Randmeren naar het noorden te gaan maar hebben op het laatste moment, al op het Noordzeekanaal, besloten om via het Markermeer bij Almere de Flevopolder in te gaan.
De Randmeren doen we al op de terugweg als we naar Amersfoort gaan.
Het was zulk rustig mooi weer dat over het Markermeer varen geen enkel probleem was.

Maar eerst nog even over het IJ, langs het nieuwe filmmuseum en het Centraal Station, dan voelen we ons toch weer even erg Amsterdammers.




Het welkom in de Flevopolder was verwarrend want bij de eerste mogelijkheid om af te meren vonden we dit bord.


Geen probleem even doorvaren en we hebben de nacht in de Noorderplassen gelegen stikdonker heel stil en veel sterren, wat een verschil met Haarlem.




Tja wat kan je zeggen van de Flevopolder, het is wel heel erg polder, plat, kaal, windmolens en op de achtergrond steeds de A6

op de achtergrond de A6

Maar ook weidse vergezichten, prachtige luchten, de merkwaardige architectuur in Almere, een soort "paaseieren" op de kant en de natuurgebieden zoals de Oostvaardersplassen en het natuurpark bij Lelystad.

hunnebedden, paaseieren wat wil Almere uitdragen?

De natuurgebieden, aangelegd na de drooglegging zijn inmiddels dus bijna 6o jaar oud en zien er niet meer heel aangelegd uit. Hoewel nu alles nog erg kaal is kan ik me voorstellen dat het er met meer blad aan de bomen erg mooi is. Veel en diverse dieren, al dan niet binnen een omheining.


Op deze foto is te zien wat het waterpeil van de Zuiderzee was ten opzichte van het land nu, we gingen dan ook 6 meter naar beneden toen we de polder inkwamen.

Zoals de haven van Schokland midden in de weilanden ligt zagen we hier in het bos bij Lelystad de restanten van een scheepswrak, een vissersschip uit de 17e eeuw.

Na de drooglegging kwam het wrak door inklinken van de grond en zakken van het grondwaterpeil deels droog te liggen en al snel bleek dat het hout, eenmaal blootgesteld aan de lucht, begon te schimmelen.
Middels een ingenieuze constructie waarbij het wrak met aarde is bedekt en er aan de onderkant een laag plastic ligt wordt het hout nu nat gehouden door regen- en grondwater en zo geconserveerd in een soort grafheuvel.

Via de Ketelsluis de Flevopolder weer verlaten en dan over het Keteldiep, het Ramsdiep en het Zwarte Water via Zwartsluis naar Meppel. Daar kwamen we op bekend terrein omdat we in zomer 2010 de Drentsche Hoofdvaart van Groningen naar Meppel gevaren hadden. Dat maakte het er niet minder leuk op al was het alleen maar dat we precies wisten dat de patatjes in Smilde erg lekker zijn.

Gewoon even langszij blijven liggen en de patat wordt aan huis afgeleverd waarna je zo weer kunt doorvaren.
We waren het eerste schip van dit seizoen door de vaart, heerlijk rustig en nergens wachten want er gaat een sluis/brugwachter met ons mee langs het hele traject tot in Groningen.



Hier hebben bewoners langs de vaart zich al geprepareerd op een seizoen bootjes kijken.