Na veel voor bereidingen zoals: proeftaarten bakken (en er
niet teveel van eten), de definitieve taart maken met alles erop en eraan, het
schip spic en span maken en versieren en vooral en heel belangrijk de zonnetent
rondom helemaal wind en regendicht maken, want het weer dreigde ons in de steek
te gaan laten, werd het dan toch de grote dag
 |
| René in vol ornaat op het, hier goed zichtbaar, afgesloten achterdek |
Malka wou, heel traditioneel, de laatste nacht als
ongetrouwde vrouw in haar ouderlijk huis doorbrengen. Hoewel zij nooit op het
schip gewoond heeft gold dat toch als zodanig en voor de gezelligheid kwam ook
Steven logeren dus ineens sliepen we weer als gezin onder één dak (hoewel, dek
in dit geval).
Op de dag zelf moest iedereen mooi worden aangekleed en
opgemaakt, Michel had zelfs een nieuw pak voor de gelegenheid, een pak dat
Steven ook wel wou hebben.
 |
| Michel wordt door Steven in zijn jasje geholpen |
Malka was een beeldschone en stralende bruid en hoewel
Michel eerder toen hij haar zag had gezegd: “zonde om weg te geven” heeft hij deze
taakgoed volbracht en haar vol vertrouwen overgedragen aan de, even stralende
en zeer gedistingeerd uitziende, bruidegom.
 |
| vader en dochter |
René is militair en droeg voor deze gelegenheid het speciale
gala uniform van zijn eenheid compleet met een sabel, daarmee werd later ook de
bruidstaart aangesneden.
De officiële ceremonie vond plaats op ’t Majeur wat voor die
gelegenheid, gedurende twee uur, een openbare ruimte was als uitbreiding van
het gemeente huis. De trouwambtenaar kwam, met toga en al aan boord en had er
zelf ook plezier in, weer eens wat anders.
 |
| de ambtenaar in toga |
Hoewel het weer ’s
morgens vroeg nog somber leek, bleef het steeds droog en brak zelfs tijdens de
ceremonie de zon door.
 |
| ze zeiden allebei IK WIL |
Nou toen waren ze dus getrouwd en was het tijd voor champagne
en taart, gelukkig voor mij vond iedereen de taart mooi en lekker want hoewel
erg leuk om te doen was het ook heel veel werk geweest om te maken.
 |
| 3 lagen taart met bovenop het bruidspaar en 2 katten |
De taart werd, volgens voorgeschreven rituele handelingen, aangesneden
met de sabel van René. Dat wil zeggen, ze bewogen de sabel door de snede die
reeds met een mes gemaakt was want met de sabel kon je nog geen pakje zachte
boter aansnijden.
 |
| de taart wordt aangesneden |
En dan kan ik voor deze keer ook iet nalaten om deze foto te
plaatsen van de ouders en broer van de bruid.
Terwijl iedereen champagne en taart had brak er een absolute
wolkbreuk los, de regen spatte omhoog in het water en het gaf een oorverdovend
lawaai op de zonnetent ( als dat tijdens de ceremonie was gebeurd was de
ambtenaar onverstaanbaar geweest). Niemand had er problemen mee want we stonden
allemaal droog.
 |
| een gigantische stortbui |
Zoals al eerder gemeld werkte het weer eigenlijk de gehele
dag goed mee en de zon begon weer te schijnen toen de taart op was zodat we
toch nog een eindje konden gaan varen zoals we van plan waren.
Uit- en toe gezwaaid door brugwachters en passanten zijn we
de haven uitgevaren en na ruim een uur weer binnengekomen.
 |
| met mooi weer konden we toch nog lekker even varen |
Wij zijn nog een paar dagen in Amersfoort gebleven en werden
meerdere malen aangesproken door voorbijgangers die het huwelijk, de boot en of
het bruidspaar hadden gezien en iedereen was het erover eens dat het allemaal
super romantisch was. Een bewoonster van de haven had zelfs tegen haar vriend
gezegd dat ze zijn aanzoek zou accepteren als het op deze manier kon.
Ook het bruidspaar was tevreden over hoe de dag verlopen was
en dat was het aller belangrijkste.
 |
| Dhr. en Mw. Lelieveld-de Lange |
Nu zijn we vertrokken uit Amersfoort en op weg naar Oostende
waar we deelnemen aan “Oostende voor Anker” een schepenfestival, hierover meer
in het volgende blog.
