Groningen - Amersfoort

De planning voor werk aan het schip langs de kade bij Willem was een week, zaterdag zouden we vertrekken.

We wisten natuurlijk wel dat het langer zou duren en dat klopte, uiteindelijk zijn we de donderdag erna pas weggegaan, maar toen was er ook wel een heleboel gebeurd (de meeste en duurste werkzaamheden nu onzichtbaar).

terug op bekend terrein

Het was weer heel bekend om er te zijn, we hebben er bijna 2 jaar gelegen tijdens de verbouwing en daarvan 1 jaar wonend op het schip. Hoewel erg leuk om iedereen weer te zien en erg nuttig vanwege alle werk dat gedaan is waren we blij dat we, na korte tijd, weer weg konden en lekker gaan varen.

Via het Noord-Willemskanaal en de Drentsche Hoofdvaart weer naar het zuiden, het blijft een leuke vaarweg waar je wel de tijd voor met nemen.

Iedere keer weer vind ik de kleine draaibruggen, die geopend worden doordat de brugwachter over het halfronde ponton loopt en zo de brug draait, erg leuk om te zien.

een loopdraaibrug in de Drentsche Hoofdvaart

Ook deze keer weer het weekend in Dieverbrug en eindelijk de fietstocht naar de Hunebedden gemaakt.

Hoewel een Hunebed als je er naar kijkt natuurlijk niet meer is dan een berg stenen (weliswaar 2-20 duizend kilo per stuk) is het wel indrukwekkend als je je realiseert hoelang ze er al liggen (5000 jaar), waar ze toe dienden (grafheuvels) en hoe ze er kwamen ( met de hand er naar toe gerold en getrokken).

Vergeleken met de piramides in Egypte een peulenschil maar toch indrukwekkend.

het Hunnebed bij Diever

als de schilden van een gordeldier, deze constructie ligt aan beide zijden van het water

Op weg naar het noorden hadden we al gezien dat er een soort metalen gordeldier op de kant lag aan weerszijden van het Ramsdiep, een balgstuw.

Het is een opblaasbare dam van rubberdoek die automatisch vult met lucht en water als het waterpeil binnen een uur stijgt met (meer dan) 50cm. De barrière van 10m hoog is dan een bescherming tegen het opstuwende water uit het Ketelmeer.

achter de rubberflap ligt de opblaasdam

De grootste balgstuw ter wereld en de enige die is bedoeld als stormvloedkering.

De idee was dat de stuw minstens eenmaal per 

jaar in werking moest komen maar in januari 2012 was het voor het eerst weer aan de orde sinds 2007.

balgstuw instructiefilmpje

balgstuw in werking 

Dit keer zijn we niet via de polder maar via de Randmeren gevaren en dan over de Eem naar Amersfoort.

Gelukkig nog een paar dagen beter weer zodat we konden schilderen opdat we als we feest aan boord hebben er zo goed mogelijk bij liggen.

Eindelijk zijn de luiken geschilderd die al 3 jaar in de menie stonden en ook alle beschadigingen her en der zijn bijgewerkt.

We hebben al veel plezier gehad van de wind flap die we in Groningen lieten maken, met haken kunnen we die heel makkelijk ophangen aan de kant waar de wind vandaan komen en zo biedt het veel bescherming.

beschermd door de nieuwe windvanger is schilderen op het achterdek goed te doen

Nu liggen we dan tot half mei afgemeerd in de stadshaven van Amersfoort met zicht op de Koppelpoort.

Deze dagen staan geheel in het teken van de huwelijksceremonie van onze dochter en schoonzoon die volgende week aan boord plaats vindt: poetsen, boenen, taart maken, kleding verzorgen, schip versieren ……..etc.etc.

de Koppelpoort in Amersfoort

Het volgende blog zal ik voor één keer van mijn eigen regel afwijken en wel het verhaal en de foto’s posten die gaan over ons sociale leven en die niets te maken hebben met varen: dan het verslag van de feestdag.