De trouwdag

Na veel voor bereidingen zoals: proeftaarten bakken (en er niet teveel van eten), de definitieve taart maken met alles erop en eraan, het schip spic en span maken en versieren en vooral en heel belangrijk de zonnetent rondom helemaal wind en regendicht maken, want het weer dreigde ons in de steek te gaan laten, werd het dan toch de grote dag

René in vol ornaat op het, hier goed zichtbaar, afgesloten achterdek

Malka wou, heel traditioneel, de laatste nacht als ongetrouwde vrouw in haar ouderlijk huis doorbrengen. Hoewel zij nooit op het schip gewoond heeft gold dat toch als zodanig en voor de gezelligheid kwam ook Steven logeren dus ineens sliepen we weer als gezin onder één dak (hoewel, dek in dit geval).

Op de dag zelf moest iedereen mooi worden aangekleed en opgemaakt, Michel had zelfs een nieuw pak voor de gelegenheid, een pak dat Steven ook wel wou hebben.

Michel wordt door Steven in zijn jasje geholpen

Malka was een beeldschone en stralende bruid en hoewel Michel eerder toen hij haar zag had gezegd: “zonde om weg te geven” heeft hij deze taakgoed volbracht en haar vol vertrouwen overgedragen aan de, even stralende en zeer gedistingeerd uitziende, bruidegom.

vader en dochter

René is militair en droeg voor deze gelegenheid het speciale gala uniform van zijn eenheid compleet met een sabel, daarmee  werd later ook de bruidstaart aangesneden.

De officiële ceremonie vond plaats op ’t Majeur wat voor die gelegenheid, gedurende twee uur, een openbare ruimte was als uitbreiding van het gemeente huis. De trouwambtenaar kwam, met toga en al aan boord en had er zelf ook plezier in, weer eens wat anders.

de ambtenaar in toga

Hoewel  het weer ’s morgens vroeg nog somber leek, bleef het steeds droog en brak zelfs tijdens de ceremonie de zon door.

ze zeiden allebei IK WIL

Nou toen waren ze dus getrouwd en was het tijd voor champagne en taart, gelukkig voor mij vond iedereen de taart mooi en lekker want hoewel erg leuk om te doen was het ook heel veel werk geweest om te maken.

3 lagen taart met bovenop het bruidspaar en 2 katten

De taart werd, volgens voorgeschreven rituele handelingen, aangesneden met de sabel van René. Dat wil zeggen, ze bewogen de sabel door de snede die reeds met een mes gemaakt was want met de sabel kon je nog geen pakje zachte boter aansnijden.

de taart wordt aangesneden

En dan kan ik voor deze keer ook iet nalaten om deze foto te plaatsen van de ouders en broer van de bruid.

Terwijl iedereen champagne en taart had brak er een absolute wolkbreuk los, de regen spatte omhoog in het water en het gaf een oorverdovend lawaai op de zonnetent ( als dat tijdens de ceremonie was gebeurd was de ambtenaar onverstaanbaar geweest). Niemand had er problemen mee want we stonden allemaal droog.

een gigantische stortbui

Zoals al eerder gemeld werkte het weer eigenlijk de gehele dag goed mee en de zon begon weer te schijnen toen de taart op was zodat we toch nog een eindje konden gaan varen zoals we van plan waren.

Uit- en toe gezwaaid door brugwachters en passanten zijn we de haven uitgevaren en na ruim een uur weer binnengekomen.

met mooi weer konden we toch nog lekker even varen

Wij zijn nog een paar dagen in Amersfoort gebleven en werden meerdere malen aangesproken door voorbijgangers die het huwelijk, de boot en of het bruidspaar hadden gezien en iedereen was het erover eens dat het allemaal super romantisch was. Een bewoonster van de haven had zelfs tegen haar vriend gezegd dat ze zijn aanzoek zou accepteren als het op deze manier kon.

Ook het bruidspaar was tevreden over hoe de dag verlopen was en dat was het aller belangrijkste.

Dhr. en Mw. Lelieveld-de Lange

  

Nu zijn we vertrokken uit Amersfoort en op weg naar Oostende waar we deelnemen aan “Oostende voor Anker” een schepenfestival, hierover meer in het volgende blog.