Na een gezellige week in Amsterdam waar ik op verschillende
belangrijke familiemomenten aanwezig kon zijn, ben ik gewapend met een gaskabel
en een toiletklep en nog diverse andere noodzakelijke attributen terug gekeerd
op het schip.
 |
| kamer overhoop voor inbouw boiler |
Onze warmwater voorziening is gekoppeld aan de CV, om warm
water te hebben is het dus noodzakelijk dat die aanstaat. Aangezien er binnen enkele minuten warm
water uit de kraan komt als we de CV (die op diesel loopt) aanzetten is dat
geen enkel probleem als je wilt douchen. In de keuken blijkt het in de
praktijk toch onhandig en daarom hebben we nu een kleine elektrisch boiler,
heerlijk en handig.
We hopen de toename in elektra verbruik binnen kort ook te
kunnen ondervangen door op het dak van het stuurhuis zonnepanelen te
plaatsen.
Dat klinkt simpeler dan het is want de in wereld van
zonnepanelen tref je een oerwoud aan, vaak moeilijk te vergelijken informatie
en bepaal dan maar eens welke de meest geschikte zijn.
Te oordelen naar de vragen, opmerkingen, zuchten en
fronsen die we van veel andere (potentiële) gebruikers zien zijn we niet de
enigen die hier moeite mee hebben; wordt vervolgd…...
 |
| scherp inparkeren |
Vanaf Veurne zijn via het wel heel smalle Lo kanaal naar
de IJzer gevaren. Een mooi kanaal maar lastig sturen omdat het zo smal is.
Ons schip weegt 70 ton en stuwt dus erg veel water voor zich uit, dat water
stroomt langs de wallenkanten terug en hoe dichterbij die wallenkanten zijn
hoe groter de tegenstroom die we dus zelf creëren. Michel was dan ook wel
blij dat we even voor de lunch konden afmeren bij een steiger, de enige plek
breed genoeg om een ander schip te passeren want elders was dat onmogelijk
geweest. Dat schip nam groot deel van de steiger al in beslag en om zelf toch
van boord te kunnen moesten we wel heel dicht er tegen aan liggen.
 |
| lekke sluismuur |
Het onderhoud aan veel sluizen en waterwegen laat, zeker
in de niet commercieel bevaren waterwegen, vaak behoorlijk te wensen over
niet alleen in België maar ook in Frankrijk.
Meestal zijn het de deuren waar het water de verkeerde
kant op lekt door gaten en slecht sluiten maar bij deze sluis vlak voor Ieper
stroomde het water op meerdere plekken via de muren de sluis in en over het
dek, erg lastig als je een klein open jachtje bent.
In dit hele gebied is op veel plekken te zien dat hier in de
1e wereldoorlog zo vreselijk veel veldslagen hebben plaatsgevonden,
met alle gevolgen van dien.
Net als in het gebied rond de Somme zijn er onnoemelijk veel
begraafplaatsen (1000 militaire- en 2000 burgerbegraafplaatsen) met heel veel
al dan niet anonieme graven. Zo’n 750.000 soldaten uit het Gemenebest alleen al
zijn op deze plekken gesneuveld .
Hier worden al die begraafplaatsen met heel veel zorg
onderhouden door Britse verenigingen.
De enorme velden met kruizen zijn heel indrukwekkend maar de
vele kleine begraafplaatsen zijn minstens zo
bijzonder.
 |
| maquette van de Menenpoort |
In Ieper wordt sinds 1928 dagelijks om 20 uur de Last Post
geblazen, ter herinnering aan de gesneuvelden. Dit gebeurt bij de Menenpoort
die is gebouwd als Brits oorlogsmonument en waarin de muren de namen van 54.896
vermiste soldaten staan.
Overal liggen kransen van klaprozen (plastic, verkrijgbaar
bij de VVV) en soms steekt er een bloem bij een bepaalde naam in de muur
Iedere avond zijn er heel veel aanwezigen, waaronder ook
nabestaanden of anderszins betrokkenen bij de hier vermelde soldaten. Zij
leggen kransen of spreken een paar woorden.
Het is deels een toeristisch aantrekkelijk gemaakt gebeuren,
waar veel camera’s klikken en hele schoolklassen (veelal Engelse
schoolkinderen) klierend en lawaaimakend staan te wachten tot ze eindelijk weer
weg mogen. Toch is het ook heel indrukwekkend als je je realiseert, wat
eigenlijk helemaal niet mogelijk is, wat hier heeft plaats gevonden.
 |
| allemaal putjes en gaten in de bakstenen |
Overal in de wijde omtrek van het gebied waar wij gevaren
hebben, het rondje Veurne-Ieper-Nieuwpoort, lees je op alle oude gebouwen dat
deze opnieuw zijn opgebouwd nadat in de oorlog alles helemaal verwoest en
platgegooid was, er stond vrijwel niets meer overeind.
Bijna alle huizen, kerken e.d. zijn toen herbouwd in de oude
stijl (soms zelfs middeleeuwse stijl) waardoor het af en toe moeilijk te
realiseren is dat ze nog geen 100 jaar staan.
Om te bouwen werd gebruik gemaakt van de kleigrond uit de
slagvelden, die was het dichtst bij, waar alle kogels en granaatscherven nog
inzaten. Dat is zichtbaar aan alle gaatjes en putten die in de bakstenen zitten
waar het metaal tijdens het bakproces eruit gesmolten is.
 |
| de Ceasarboom in Lo |
In het plaatsje Lo staat deze stadspoort, de enige
overgeblevene van oorspronkelijk vier, daterend uit 1269. Meermalen
gerestaureerd waarvan voor het laatst in 1990.
Naast de poort staat een grote taxus boom, de Ceasarboom.
Het verhaal wil dat Ceasar, op doorreis naar Brittanië, zijn
paard aan deze boom heeft vast gebonden.
Toch opvallend dat waar er in de wijde omgeving nog geen
schuur overeind bleef staan deze boom ongeschonden door de veldslagen is
gekomen…….
Ook in andere plaatsen langs deze rondvaart, zoals bijv
Diksmuide, is de overal de historie van dit stuk Vlaanderen zeer aanwezig.
 |
| aanleg van de nieuwe gaskabel |
Weer terug in Wulpen zijn we een paar dagen blijven liggen
aan de steiger voor het Dorstige Hart, de plaatselijke uitspanning. We hebben
daar leuke contacten gemaakt en meermaals heel lekker en gezellig gegeten.
Michel heeft de tijd benut om de, uit Nederland meegebrachte,
gaskabel te vervangen.
Toen we enige tijd geleden voor de Royersluis in de haven
van Antwerpen, te midden van alle drukte daar met echt grote jongens, aan het
manoeuvreren waren riep Michel dringend dat ik de besturing moest omzetten.
Wij hebben een binnenbesturing, het grote mooie stuurwiel,
en een buitenbesturing middels een kastje met een pookje dat buiten kan worden
ingeplugd naast de daar aanwezige gashandel.
Als het mooi weer is maar vooral ook in lastige situaties
die optimaal overzicht vereisen staat Michel buiten te sturen.
Middels een knop naast het stuurwiel kan ofwel de binnen-
ofwel de buitenbesturing geblokkeerd worden.
Gezien de situatie bij de sluis stond Michel buiten maar
merkte ineens dat er niets gebeurde bij het gas geven of terugnemen. Terwijl
het gevaarte naast ons al opriep of we even uit de weg wilden gaan moest Michel
dus plotseling naar binnen om te sturen, de gaskabel bleek gebroken. HOERA voor
dubbele besturing.
Het vervangen, wat simpel had geleken omdat er een kabelgoot
ligt, bleek een nachtmerrie omdat de kabelgoot meerdere aftakkingen heeft en de
kabel er dus niet goed doorging.
Uiteindelijk loopt de kabel nu via een geheel nieuw traject
achterin de klerenkast en functioneert alles weer zoals het moet, zelfs
soepeler.
 |
| de lift in St. Omer |
Vanuit Wulpen hebben we met de auto, die stond nog in Veurne
na ons tripje naar Parijs, ook een uitstapje gemaakt naar St Omer waar een niet
meer werkende bootlift is. Een fraai bouwwerk maar toch niet zo mooi als de
oude liften bij La Louvière
in het Canal du Centre waar wij over een paar weken weer varen en die wel
werken. We verheugen ons erop dat we nu helemaal rond kunnen gaan varen omdat
in tegenstelling tot vorig jaar ook de laatste lift nu weer functioneert (zie ook blogverslag over die liften)
Vanuit Wulpen zijn we naar Nieuwpoort gegaan, dat kon pas
eind van de dag omdat je daar te maken hebt met getijde sluizen.
 |
| zo is het bassin in Nieuwpoort |
Vanuit het kanaal ga je door de sluis naar een groot bassin.
Omdat het bassin in directe verbinding staat met open zee kan het alleen maar
als de diepte daar voldoende is voor het schip dat binnenvaart, in ons geval 1.20 m. In het bassin komen
behalve de open verbinding naar zee 3 waterwegen uit, kanaal van Plassendale /kanaal
naar Duinkerken/de rivier de IJzer en middels een andere sluis vervolg je dus
je weg (tenzij je de zee op gaat). We zijn daar nu verschillende keren
gepasseerd en iedere keer vind ik het weer bijzonder.
 |
| 2 van de 3 sluizen in Nieuwpoort |
Vorig jaar waren we hier tijdens de sas-feesten van het café (zie ook blog hierover)
naast de sluis, heel gezellig maar ook heel druk.
 |
| een bruggetje voor de monumentenlijst |
 |
| moeder meerkoet met 2 kleintjes |
 |
| de fuut op haar eieren |
Nu is het hier heel rustig en vredig, naast het schip een
nest met een broedende fuut en een nest met 2 piepkleine meerkoeten en aan de
andere oever meerdere nesten met hele jonge eendjes. Het meeste lawaai komt van
de ouders als deze of gene vindt dat een ander te dicht bij het hun nest komt,
veel geflap van vleugels en gesnater maar al snel is dan de rust weer hersteld.
Omdat we de auto in Veurne moesten ophalen hebben we van de
gelegenheid gebruik gemaakt een bezoek te brengen aan het plaatsje Mater (vlak
bij Oudenaarde, tussen Kortrijk en Gent). Vorig jaar was ik al op het bestaan
daarvan geattendeerd maar toen was het er niet van gekomen.
Waarom het Mater heet weet ik niet maar het is een van de
aardigere dorpen met mooie huizen en veel groen.
 |
| een beetje vertekening misschien maar hij is écht heel krom |
Behalve dat staat er ook een grote brouwerij, Roman,
gehuisvest in een fraai oud complex met middenin een schoorsteen die echt zo
krom is.
Hier worden vele soorten bier gebrouwen waar onder ook het
witbier Mater.
 |
| zoals Michel zei toen hij een dop verboog: "ik heb een deuk in een Mater geslagen" |
Is het toeval dat ik, waar ik in Nederland nooit bier
gedronken heb (en nog steeds niet), hier in België als sinds vorig jaar het
bier heb ontdekt als lekkere drank?
Met plezier probeer ik waar we ook komen het plaatselijk
bier uit, en er zijn er heel veel verschillende plaatselijke bieren.
Zeer informatieve tekst met goede foto's!
BeantwoordenVerwijderen