In de krant!

Vandaag kregen we de nieuwsbrief van de Schuttevaer en in deze editie staat het artikel dat over ons geschreven is. Komende week is het blad te koop in de winkels en via deze link is de internet versie te bekijken. Toch wel bijzonder als je in de krant staat en dan nog met zo'n leuk stuk.

We liggen nu in Deventer, niet in maar wel vlakbij de Jachthaven van Deventer, zie google maps.
 

We hebben een leuke tocht over de Twente Kanalen gemaakt. Sliepen een nacht aan de kade voor de beroepsvaart tussen de grote jongens en die varen ook de hele nacht door dus dat trekt wel aan de lijnen. Zijn de sluis bij Eefde gepasseerd, ruim 6 meter verval en dat duurt lang in de stromende regen en daarna de IJssel op.
We hadden al van veel mensen gehoord dat de IJssel zo mooi is en tot nu toe zijn we daarin niet teleurgesteld, de regen stopte de zon ging schijnen en het landschap links en rechts is prachtig.
Het was onze primeur op stromend water en het is wel fascinerend, na alle kanalen tot nu toe, zo hard gaan zonder toeren te maken, dat zal wel tegenvallen als we de andere kant op gaan.

We hebben de afgelopen nacht op het anker gelegen, ook dat was voor het eerst. Wel was de achter spudpaal uit maar het was onduidelijk of die wel goed grip had. Alles is goed gegaan, Michel had wel een anker alarm gemaakt. Een touwtje met een fles eraan die zou omvallen als we gingen krabben, maar we hebben niets gehoord.

 We liggen in een grindgat en tot aan de kant is het ong 3m diep, het gaat steil naar beneden dus eigenlijk te diep voor de palen.
Willem en Nelien waren een paar dagen mee en Michel en Willem hebben de gehele ankerketting omhoog gehaald, gemeten en gemarkeerd en de gehele installatie nagelopen.
Morgen varen we naar de kade bij het centrum, daar mag je alleen overdag liggen en varen dan, als ons bezoek vertrokken is weer terug naar dit grindgat. We blijven waarschijnlijk een paar dagen bij Deventer en gaan dan richting de Maas.

Almelo

Vanaf Meppel zijn we via de Hoogeveense vaart naar Hoogeveen gevaren, waar we de volgende dag aankwamen omdat op een gegeven moment de bruggen ophouden met draaien.
Op de plek waar we overnacht hebben heeft Malka, zij en een vriendin waren een paar dagen mee, een prachtige foto gemaakt van het naderende onweer (wat uiteindelijk niet over maar langs is gegaan).

Zaterdagochtend zijn we vroeg vertrokken omdat we uiterlijk om 17uur in de buurt van een station (Veenoord) wilden zijn. De vriendin van Malka moest zondag weer naar huis en op die dag draait er geen enkele brug in die regio, een echte rustdag, dus op de zaterdag kwam het aan.
In Hoogeveen zijn we even gestopt voor een krantje, Michel bleef aan boord en hij gaf ons bij terugkeer de opwekkende mededeling dat er een lek in het hydrolieksysteem zat. Niet verder varen dus.
Er heeft veel telefonisch overleg plaats gehad tussen Michel, Willem en de installateur van de hydroliek. Het is Michel gelukt het lek te vinden (een niet goed sluitende koppeling) het te repareren (na aanpassing van bestaand gereedschap) en het geheel weer draaiend te krijgen. Helaas was alle hydroliekolie inmiddels wel weggelekt en hadden we niet genoeg aan boord om goed bij te vullen.
Malka vond toch nog een bedrijf in Hoogeveen dat op zaterdagochtend open was en de man

was bereid even op ons te wachten.
De dames zijn met de fiets en een kar erachter op pad gegaan en wij met de boot er achter aan, een aantal bruggen verder hebben we ze weer opgepikt met een vat olie, toch nog allemaal geregeld.
De vertraging die we hadden maakte wel dat we onmogelijk nog in Veenoord konden komen.
We zijn een kilometer of 10 daarvoor gestopt op een heel mooi plekje aan de Verlengde Hoogeveense vaart, een van de mooiere kanalen van Nederland en wilden de volgende dag dan maar met de rubberboot naar het station
Soms helpt het toeval een handje, een vriend van Michel belde op dat hij zondag kwam koffie drinken en heeft daarna Laura een lift gegeven. De volgende dag zagen dat het toch een heel eind was dat we van het station verwijderd waren.

De zondag stilliggen is wel goed benut en de console rond het stuurwiel is nu geschilderd.
Let op de horizontale streep in het linker onderkastje, dat is een metalen rand en het restant van de vloer van het oude stuurhuis, geeft een mooi beeld van hoever we gezakt zijn met het stuurhuis.
We hebben het stuurhuis nu volledig in gebruik, ook de kast onder het raam is zo goed als klaar, foto volgende keer, en varen nu een aantal dagen met vrienden en familie rond dus lekker niet werken.

We liggen nu een nacht in Almelo, dat we erin mochten is een vergissing want het zijn de Haven dagen van Almelo, het is hier stampvol lekker veel muziek en vertier  en eigenlijk geen plaats voor een groot schip als wij. Maar goed, voor één nacht worden we gedoogd, is voor ons ook wel genoeg!
Vanaf morgen het Twente kanaal richting Zutphen

Rondje Twente

Vandaag zijn we vertrokken uit Meppel, een van de leukste ligplaatsen tot nu toe, vandaar dat we er ook ruim een week gebleven zijn.
We hebben onze plannen veranderd en gaan nu via de Hoogeveense Vaart en Stieltjeskanaal een rondje door Twente varen, een deel van Nederland dat voor ons beiden onbekend is.

Als we eenmaal bij Zutphen zijn varen we eerst de IIssel een stukje af naar Deventer en daarna weer op richting de Maas.

Onze tijd in Meppel hebben we heel goed gebruikt en de console rond het stuurwiel is af en geschilderd en de kast onder het stuurboord raam is nagenoeg af en geschilderd. Dat maakt het stuurhuis nu volledig bruikbaar en dat komt goed uit want de komende week varen er steeds vrienden en familie mee, dan komt er niets van klussen en is het stuurhuis wel een heerlijke plek om te zitten.

Wij lagen bij de Paradijssluis tegenover 3 kalkovens, nu ingebruik als restaurant en 's avonds wordt het mooi uitgelicht.
Op 1 van de 3 torens is een ooievaarsnest gemaakt en in gebruik genomen door een echtpaar ooievaar. Overdag heb ik ze nooit gezien maar elke avond als het ging schemeren dan kwamen ze gelijktijdig of vlak na elkaar op het nest, stonden dan een tijdje te klepperen, even de dag doornemen en bespreken wat er gebeurt is op kantoor enzo, om daarna te gaan slapen.
Een aandoenlijk gezicht en gehoor, vooral omdat ze zo trouw elke avond kwamen.

  .

Meppel

We liggen sinds donderdagmiddag net ten zuiden van de Paradijssluis bij Meppel. Alleen al voor die naam wil je hier blijven liggen, het is ook een heerlijk en idyllisch plekje met net genoeg schaduw en zon en een meertje voor Panache en heerlijk rustig in het groen, we besluiten ook steeds om nog maar een dagje te blijven liggen.

Michel is klaar met het aftimmeren van de console rond het stuurwiel, een heel lastig en priegelig hoekje waar ook veel draden moesten worden weggewerkt. Ik kan er nu aan de bak om te schilderen, begin ik morgen mee dus blijven we nog maar een dagje liggen.

Met de tuin gaat het heel erg goed, het is nu natuurlijk ook prima groei weer, afwisselend regen en zon. Bij de allerhevigste buien hebben we de bak voor de zekerheid even afgedekt om te voorkomen dat ons gewas beschadigen zou. Alle 16 vakken vertonen nu meerdere groene puntjes in verschillende hoogtes. Ik ben benieuwd wanneer ik kan gaan oogsten.

We proberen al een tijdje een goede oplossing te bedenken voor de muggen preventie bij de patrijspoorten. De muggen vallen nog wel mee maar er komen wel veel blaadjes etc door de open raampjes. We hebben al meerdere ingewikkelde constructies bedacht en ook wel prototypes uitgeprobeerd maar niets was echt naar wens.
Ineens wisten we gisterenavond hoe het moest en zoals zo vaak met dit soort dingen, bleek het de allersimpelste manier, alle spullen waren in huis en in een middag was het klaar.
Zelfklevend klittenband precies op het randje en het gaas er ruim opplakken zodat de patrijspoort nog dicht kan.

en zo gaat dat dan.....

Zoals ik al zei de route plannen is iets anders dan de route zo varen, maar dat we wat we nu beleefd hebben!
Na het Noord-Willemskanaal werd het de Drentsche Hoofdvaart, een veel minder mooi stuk en de hele tijd langs de provinciale weg.
We besloten dus toch naar de Turfroute af te slaan, staat wel op het kaartje gepland maar we aarzelden nog een beetje want het is wel een veel langere route en we moeten de zonnetent laten zakken om onder de vaste brug van 3.7m te kunnen passeren.
We moesten vanuit de, vrij smalle, vaart een haakse bocht over stuurboord maken om door de brug naar de Compagnonsvaart op te gaan.
Terwijl Michel bezig was met deze lastige maneuvre, liep ik met het stootbandje heen en weer en maakte een praatje met de brugwachter. Ik vertelde hem dat we misschien over een dag of twee weer terug zouden komen als we niet verder gingen dan Oosterwolde. De brugwachter meldde mij toen dat we nergens meer konden keren als we eenmaal door de brug waren. Snel overleg tussen Michel en mij en we besloten om door te varen en dan de lange route te nemen. 'O ja', zei de brugwachter toen,  'er is deze winter een nieuwe hefbrug  gemaakt bij Oosterwolde en daar is een foutje gemaakt, hij gaat niet hoger dan 3m'. Wij zijn op ons allerlaagst 3.1m dus geen kans van passeren. Op geen enkele kaart of in PC Navigo is nog melding gemaakt van deze brug.
Als ik niet een praatje had gemaakt, had hij ons gewoon laten doorgaan en zouden we het hele eind (kilometers lang) achteruit terug moeten varen, wat een oen!

Maar goed, we lagen al 3/4 door de brug, moesten dus nu nog lastiger achteruit weer uit de brug, aan beide zijden lag een sliert bootjes te wachten om te passeren en op de weg stonden auto's te wachten die wilden doorrijden. Michel deed het keurig en we zijn daarna in een rechte lijn naar het zuiden gevaren in de richting van Meppel. We liggen nu 2 dagen bij Diever en gelukkig werd na Hoogesmilde het traject ook weer mooier, metonder andere een paar heel fraaie met de hand bediende sluisjes. Zelfs de provinciale weg stoort hier minder. Morgen varen we door naar Meppel.

Weer op reis

Alweer bijna een maand verstreken sinds de laatste blog, time flies when having fun!!
We waren op weg naar Groningen toen ik het laatste bericht plaatste en sinds afgelopen vrijdag zijn we daar weer weg. We hebben behalve de eerste paar dagen in de stad, de hele tijd bij Willem aan de kade gelegen.

Afgelopen vrijdag zijn we vertrokken, nog een laatste blik op de Martinitoren en op bovenstaand kaartje kun je zien wat onze geplande (want geen garantie dat we het ook zo doen) route is tot Zwolle, waar we 18 juni willen zijn.
We liggen op dit moment aan de zuid rand van Assen, te wachten tot de ergste regen en onweersbuien voorbij zijn.


De periode aan de kade Du Bois hebben we nuttig besteed, deels door zelf werkzaamheden te verrichten, deels door er te zijn als Willem en consorten werkten en deels door de tijd in Amsterdam door te brengen terwijl het schip op een veilige plek lag.
In de periode dat wij in Friesland waren is bij een schip dat regelmatig langs ons voer een spudpaal naar beneden gevallen, tijdens het varen, doordat de ophangkabel brak. Veel ellende zoals een gescheurde buis tot gevolg, vervolgens hoorden we meer van dit soort verhalen.

De schrik zat erin bij ons en nu is bij zowel de voor als achterpaal een borg pen gemaakt die erin moet als de paal hoog is (ook wel er af als de paal moet zakken, iets wat we beiden al een keer vergeten zijn). Ook is bij de achterpaal een voorziening gemaakt die borgt dat de kabel over de katrol loopt en er niet meer af kan, daarmee voorkomen we malheur zoals eerder beschreven (27 mei)
De lekkage achter is verholpen, bleek een lekke lasnaad, de stuurinrichting is verbeterd en het bovenlager van de roerkoning vernieuwd, een ingrijpende klus.
Hoewel het erg warm weer werd en het dus lastig was om te schilderen heb ik toch, 's morgens vroeg en 's avonds laat, nog wel een en ander kunnen doen en behalve de opbouw rond de ankerlier heeft alles nu de definitieve kleur (bolders en bovenrand achteropbouw nu zwart, de allervoorste opbouw nu rood en de dekken grijs). we hebben ook raampjes in het windscherm op de kont, zodat je bij binnensturen toch naar achter kunt kijken.
Voor de scherpe kijker  deels te zien op bijgaande foto (genomen op het Noord-Willemskanaal).

We hebben in Amsterdam onze spullen weggehaald uit de flat op de Blamansingel, Steven deelt de flat nu met een vriend en wij hebben geen huis meer aan de wal. Het is voor iedereen een periode van een jaar en dan zien we verder, deze zomer varen we en komende winter liggen we in Haarlem, dicht genoeg bij Amsterdam om geen reisprobleem te hebben.
Inmiddels zijn we verder gevaren en liggen in Smilde (evenals de Punt, waar we langs kwamen een bekende plaats waar we nooit eerder waren).

We hebben ook het schilderij dat Henk voor ons gemaakt heeft, van 't Majeur, opgehaald. Het is prachtig geworden en wie het wil zien moet komen kijken want een foto ervan doet geen recht aan wat het is. 
Henk is een hele dag bij ons geweest en heeft op de kant zitten schilderen, het resultaat van die dag gaf ons een idee van de opzet, thuis heeft hij het afgemaakt. 
Het was een verrassing voor ons hoe mooi het geworden is.
We kennen de stijl van Henk en die spreekt ons zeer aan, zie ook zijn website, toch heeft een schilderij van zoiets persoonlijks nog een extra dimensie.

Voor we uit Groningen vertrokken heb ik nog een moestuin aangelegd op het dek. We staan inmiddels bekend als bloemenboot omdat er veel bloeiende planten staan en hangen, niet gebruikelijk op een dergelijk schip maar wel leuk. Toen we huis en tuin in Naarden opgaven vond ik het ook wel een opluchting dat ik niet meer zo hard in de tuin hoefde te werken om het mooi te houden. Toch mis ik nu na een tijd het bezig zijn met aarde, zaad en plantjes wel en nu heb ik de oplossing.

Klein, onderhoudvriendelijk en met een maximale opbrengst en zelfs zo dat we het allemaal zelf op kunnen eten zonder weg te hoeven gooien. Sla, radijs, kruiden, boerenkool, broccoli en nog veel meer. Zestien verschillende soorten in een vierkante meter tuin, vorige week gezaaid en er komt al van alles op, ik hou jullie op de hoogte.

Ik sta dus nu 's avonds op het dek mijn tuintje en bloemen te sproeien en ben heel tevreden.

Vanuit Groningen zijn we door het Noord-Willemskanaal gevaren, een traject dat niet onderdoet voor mooie kanalen in Frankrijk. Niet voor het eerst de afgelopen maanden dat we moesten constateren dat er in Nederland zulke mooie plekken zijn. We hebben daar twee dagen gelegen, vlakbij de A28, vanuit onze plek goed te zien, nauwelijks te horen en het leek wel of we in een andere wereld zaten dan die van de snelweg 50 meter boven ons.


Bij het aanleggen op deze plek liet Michel een sleutelbos in het water vallen, tussen wal en schip.
Hij heeft gedregd met een mandje aan een stok, maar helaas. Gelukkig kwam er een nieuwsgierige voorbijganger en die is thuis een sterke magneet gaan halen. Na nog een tijdje hengelen, gelukkig heeft Michel voor dit soort dingen meer geduld dan ik, heeft hij zowaar de sleutelbos boven water gehaald. Je snapt een van onze eerstvolgende aankopen is een sterke magneet (als het kalf verdronken is.....)

Tot zover mijn verhaal, nu we weer en route zijn hebben we ook meer te melden en zal ik weer regelmatiger een blog plaatsen.