Weer op reis

Alweer bijna een maand verstreken sinds de laatste blog, time flies when having fun!!
We waren op weg naar Groningen toen ik het laatste bericht plaatste en sinds afgelopen vrijdag zijn we daar weer weg. We hebben behalve de eerste paar dagen in de stad, de hele tijd bij Willem aan de kade gelegen.

Afgelopen vrijdag zijn we vertrokken, nog een laatste blik op de Martinitoren en op bovenstaand kaartje kun je zien wat onze geplande (want geen garantie dat we het ook zo doen) route is tot Zwolle, waar we 18 juni willen zijn.
We liggen op dit moment aan de zuid rand van Assen, te wachten tot de ergste regen en onweersbuien voorbij zijn.


De periode aan de kade Du Bois hebben we nuttig besteed, deels door zelf werkzaamheden te verrichten, deels door er te zijn als Willem en consorten werkten en deels door de tijd in Amsterdam door te brengen terwijl het schip op een veilige plek lag.
In de periode dat wij in Friesland waren is bij een schip dat regelmatig langs ons voer een spudpaal naar beneden gevallen, tijdens het varen, doordat de ophangkabel brak. Veel ellende zoals een gescheurde buis tot gevolg, vervolgens hoorden we meer van dit soort verhalen.

De schrik zat erin bij ons en nu is bij zowel de voor als achterpaal een borg pen gemaakt die erin moet als de paal hoog is (ook wel er af als de paal moet zakken, iets wat we beiden al een keer vergeten zijn). Ook is bij de achterpaal een voorziening gemaakt die borgt dat de kabel over de katrol loopt en er niet meer af kan, daarmee voorkomen we malheur zoals eerder beschreven (27 mei)
De lekkage achter is verholpen, bleek een lekke lasnaad, de stuurinrichting is verbeterd en het bovenlager van de roerkoning vernieuwd, een ingrijpende klus.
Hoewel het erg warm weer werd en het dus lastig was om te schilderen heb ik toch, 's morgens vroeg en 's avonds laat, nog wel een en ander kunnen doen en behalve de opbouw rond de ankerlier heeft alles nu de definitieve kleur (bolders en bovenrand achteropbouw nu zwart, de allervoorste opbouw nu rood en de dekken grijs). we hebben ook raampjes in het windscherm op de kont, zodat je bij binnensturen toch naar achter kunt kijken.
Voor de scherpe kijker  deels te zien op bijgaande foto (genomen op het Noord-Willemskanaal).

We hebben in Amsterdam onze spullen weggehaald uit de flat op de Blamansingel, Steven deelt de flat nu met een vriend en wij hebben geen huis meer aan de wal. Het is voor iedereen een periode van een jaar en dan zien we verder, deze zomer varen we en komende winter liggen we in Haarlem, dicht genoeg bij Amsterdam om geen reisprobleem te hebben.
Inmiddels zijn we verder gevaren en liggen in Smilde (evenals de Punt, waar we langs kwamen een bekende plaats waar we nooit eerder waren).

We hebben ook het schilderij dat Henk voor ons gemaakt heeft, van 't Majeur, opgehaald. Het is prachtig geworden en wie het wil zien moet komen kijken want een foto ervan doet geen recht aan wat het is. 
Henk is een hele dag bij ons geweest en heeft op de kant zitten schilderen, het resultaat van die dag gaf ons een idee van de opzet, thuis heeft hij het afgemaakt. 
Het was een verrassing voor ons hoe mooi het geworden is.
We kennen de stijl van Henk en die spreekt ons zeer aan, zie ook zijn website, toch heeft een schilderij van zoiets persoonlijks nog een extra dimensie.

Voor we uit Groningen vertrokken heb ik nog een moestuin aangelegd op het dek. We staan inmiddels bekend als bloemenboot omdat er veel bloeiende planten staan en hangen, niet gebruikelijk op een dergelijk schip maar wel leuk. Toen we huis en tuin in Naarden opgaven vond ik het ook wel een opluchting dat ik niet meer zo hard in de tuin hoefde te werken om het mooi te houden. Toch mis ik nu na een tijd het bezig zijn met aarde, zaad en plantjes wel en nu heb ik de oplossing.

Klein, onderhoudvriendelijk en met een maximale opbrengst en zelfs zo dat we het allemaal zelf op kunnen eten zonder weg te hoeven gooien. Sla, radijs, kruiden, boerenkool, broccoli en nog veel meer. Zestien verschillende soorten in een vierkante meter tuin, vorige week gezaaid en er komt al van alles op, ik hou jullie op de hoogte.

Ik sta dus nu 's avonds op het dek mijn tuintje en bloemen te sproeien en ben heel tevreden.

Vanuit Groningen zijn we door het Noord-Willemskanaal gevaren, een traject dat niet onderdoet voor mooie kanalen in Frankrijk. Niet voor het eerst de afgelopen maanden dat we moesten constateren dat er in Nederland zulke mooie plekken zijn. We hebben daar twee dagen gelegen, vlakbij de A28, vanuit onze plek goed te zien, nauwelijks te horen en het leek wel of we in een andere wereld zaten dan die van de snelweg 50 meter boven ons.


Bij het aanleggen op deze plek liet Michel een sleutelbos in het water vallen, tussen wal en schip.
Hij heeft gedregd met een mandje aan een stok, maar helaas. Gelukkig kwam er een nieuwsgierige voorbijganger en die is thuis een sterke magneet gaan halen. Na nog een tijdje hengelen, gelukkig heeft Michel voor dit soort dingen meer geduld dan ik, heeft hij zowaar de sleutelbos boven water gehaald. Je snapt een van onze eerstvolgende aankopen is een sterke magneet (als het kalf verdronken is.....)

Tot zover mijn verhaal, nu we weer en route zijn hebben we ook meer te melden en zal ik weer regelmatiger een blog plaatsen.